Aku percoyo winih tresnamu, nandes mancep ing atiku
Opo kurang leh ku ngerteni karepmu
Aku yo wis ora nglirik liyane
Nek kangen ngomong kangen, rasah tukaran ae
Mbok di eman eman hubungane
Uwong sing tak tresnani, tak gawe sandaran ati
Mbok ojo satru satru ae sayangku
Jajal rasah percoyo nek trimo kabar ko njobo
Aku kerjo, nguripimu nggo makmurne atimu